privé reading

In een privé reading heb ik contact met een overleden dierbare, gids of andere spirit. 

Je krijgt vaak mooie antwoorden, boodschappen en/of inzichten.

Je mag de sessie opnemen,

zodat je het later nog eens op je gemak kunt naluisteren.

Lokatie: bij mij in Noord Scharwoude of online

Tarief:  € 45,00 per sessie van 30 minuten

bel voor een afspraak:

0629222193

huiskameravond

Tijdens een huiskameravond maken jij en jouw gasten kennis met de spirituele wereld, ik vertel er over en leer jullie op verschillende manieren energie te voelen.

Uiteraard maak ik ook contact met de spirits.

Het is altijd een bijzondere en intieme bijeenkomst!

Lokatie: in jouw huis, Duur: 1.5 uur

Aantal personen: 6 tot 8

Tarief:  €15,00 per persoon ex. reiskosten

bel voor een afspraak:

0629222193

♥powervrouw

♥positief en creatief in het leven

♥trotse mama van Floor en Melle

♥kunstzinnig dynamisch coach

♥glassmid

♥edelsmid ♥emailleur

♥workshop leider

♥kunstenaar

♥medium

♥ondernemer ♥illustrator

♥zusje ♥ADDer ♥dochter

♥vriendin ♥gezelligheidsdier

♥natuurliefhebber

♥enthousiast knutselaar

♥kunstliefhebber

♥vegetariër ♥dierengek

♥trainer voor Powervrouwen♥

Als klein meisje met ADD werd ik in mijn jeugd vooral gezien als een beetje traag, nogal dromerig en niet al te slim.

In die tijd lag naar mijn mening de nadruk binnen het onderwijs vooral op meekomen met de groep en niet zo zeer op het ontdekken en versterken van talenten.

Ik vond dat toen al een gemiste kans!

Mijn zus mocht een jaar naar de Montessori school en oh, wat had ik dat ook graag gewild!

Al die creatieve vakken, dat leek me helemaal geweldig...

Een sprongetje vooruit...

Na de mavo die ik op D niveau en zonder enkele moeite afgerond had,

ondanks de mededeling van de basisschool dat ik blij mocht zijn als ik de huishoudschool zou halen,

ben ik naar de Vakschool Edelsmeden in Amsterdam gegaan.

Ook dit ging me gemakkelijk af.

Maar ik was er zó van overtuigd

dat ik gewoon niet slim was en ook een beetje traag en nogal dromerig

dat ik me helemaal niet bewust was van mijn talenten.

Zelfs toen ik een prijs had gewonnen die nog nooit door een eerste klasser was gewonnen,

complimenten over mijn werk kreeg,

moeilijke vraagstukken kon oplossen waar anderen het niet begrepen,

nee, zelfs toen waren mijn beperkende overtuigingen zo sterk dat ik mijn talenten niet kon zien!

Uiteindelijk, na vele omwegen viel het kwartje.

Ik moet van die overtuigingen af die me tegenhouden in wat ik eigenlijk graag wil....

Want ik ben best slim, getalenteerd, aardig en leuk om te zien... en tsja...

nogal dromerig, maar daar valt ook best mee te leven :)

Nu ik 50 jaar* ben en aardig wat innerlijk werk heb verzet,

durf ik het eindelijk hardop te zeggen.....

Ik ben een POWERVROUW

* in 2020 ;)

19 mei 2021  

Beerput, Creatiehonger, Passie, Missie... en oh ja,  ADD

Vandaag neem ik je weer een stukje mee op mijn pad. 

Het pad van mezelf, als Monique, maar ook het pad van de ondernemer en trainer want die zijn natuurlijk verweven met elkaar, maar niet gelijk aan elkaar. 

In mijn leven, en ik denk dat dat voor velen van ons geldt, maak ik periodes door van groei en periodes van pas op de plaats. 

Die balans is denk ik belangrijk om het geleerde in je leven te laten integreren en te wennen aan- en ervaring op te doen met- al de nieuwe vaardigheden die je hebt gekregen in de periode van groei. 

De groei die je doormaakt kan zich op allerlei vlakken bevinden, zowel cognitief als spiritueel of fysiek, het is maar net waar jij, of jouw pad, jouw zielsmissie, of lijf op dat moment behoefte aan heeft en meestal nemen de verschillende soorten groei elkaar ook een stukje mee. 

Als je bijvoorbeeld een nieuwe opleiding of werk doet dan groei je cognitief, maar als je persoonlijke ontwikkeling niet meegaat zul je de uitdagingen van het nieuwe niet aangaan en stagneert de groei. 

Angst is hierin leidend. 

Je zult als je verder wilt groeien dus ook echt de keuze moeten maken om te kijken naar waar die angst vandaan komt en er ook nog aan moeten werken om ervan af te komen. 

Zo blijf je dus je hele leven in beweging. 

Voor mij, ik hou wel van een beetje beweging, zijn die golven best heftig af en toe.  

Ik ben niet iemand die bij de pakken neerzit en hou ervan om veel verschillende dingen te doen. 

Dat was, toen ik nog niet zo bewust als nu deze periodes herkende, erg onrustig. 

Ik deed alles tegelijk en werd daar doodmoe van.  

Achteraf besef ik ook dat ik veel te veel deed, een week heeft maar zoveel uren en daar had ik gewoon nooit genoeg aan. 

Op een geven moment kreeg ik de tip van mijn psycholoog om eens mijn bezigheden en de tijd die ik daaraan besteedde een paar weken bij te houden. 

Ik geloof dat ik dat 2 of 3 weken heb gedaan en toen ik mijn rooster met haar besprak verontschuldigde ik me omdat ik vond dat ik hele rustige weken had gehad, ik voelde me lui! 

Samen hebben we toen even uitgerekend hoeveel uren ik bezig was met vrijwilligerswerk voor welzijnswerk en de school van de kinderen 

-naast mijn gezin met 2 jonge kinderen, waarvan 1 heftige puber ADHDer, een huis op het platteland met katten, hond, kippen en geiten- 

en dat was ongeveer tussen de 35 en 40 uur per week. 

Ik had toen ook al mijn atelier waar ik minimaal 1 dag per week cursussen gaf en ook vaak 's avonds tot diep in de nacht aan het werk was. 

Mijn man werkte vaak ver weg en ik was door de weeks meestal 3 á 4 dagen en nachten alleen. 

Pas toen zij me erop wees dat ik naast mijn gezin ook ongeveer 1,5 volledige werkweek in mijn tijd probeerde te proppen begreep ik waarom ik toch altijd zo moe was. 

Altijd dat gevoel te hebben van achter een sneltrein aan te moeten rennen en er nooit in te zitten. 

En erger nog, me er ook nog lui bij te voelen! 

Toen besloot ik te kiezen voor mezelf! 

Me niet meer te laten leiden door wat ik dacht dat ik moest doen, moest zijn en wat een ander ervan vond.  

Wat een vrijheid en rust kwam er in de jaren die volgden. 

Dit was een jaar of 12 geleden en wat heb ik in die jaren veel golfbewegingen meegemaakt! 

De eerste periode van werken aan mezelf, ontdekken van mijn binnenwereld, oude patronen, en opruimen van achterstallig onderhoud in de verwerking van jeugdervaringen waren heftig. 

De beerput die ik lang gesloten had gehouden werd opengetrokken en wat kwam er een hoop shit uit! 

Maar het ruimde enorm op!  

Eindelijk kreeg ook mijn ADD-onrust een plek waardoor ik veel meer rust van binnen ging ervaren, de trein begon wat langzamer te rijden en uiteindelijk kon ik erop springen. 

Inmiddels ben ik de machinist op mijn trein en bepaal zelf de snelheid. 

Ik weet dat als je lastige dingen niet aangaat, ze alleen maar heel veel energie kosten en angst voor 'noem het allemaal maar op' blijven voeden. 

Misschien is het pad van de ondernemer niet helemaal een handige keuze voor iemand met ADD, maar van de andere kant past het ook juist helemaal bij het gevoel van vrijheid en creativiteit dat ik graag wil ervaren. 

Doordat ik nu veel meer rust van binnenuit ervaar kan ik me ook veel beter focussen op 1 groot ding en dat is de laatste jaren coachen en trainen van vrouwen. 

Naast dit grote ding kan ik genoeg tijd nemen om ook mijn kunstzinnige behoefte te bevredigen en gelukkig kan dat deels ook in de training.  

Ik word namelijk echt sacherijnig als ik een poosje niets heb gemaakt.... creatiehonger ofzo 😊 

En dan passie.... ik heb een beetje moeite met het woord passie, ik vind het vaak een beetje hoogdravend klinken maar ook daar zit een andere kant aan...  

(ik ben vast in een vorig leven calvinist geweest 😊 ) 

Ik heb echt grote passie voor wat ik doe en dat merk ik als ik zoals nu met de onlinetraining bezig ben!  

Ik ervaar echt momenten en soms uren van pure euforie en zelfs een soort verlicht gevoel als het lekker loopt en dat moet dan toch passie zijn denk ik.  

Ook de momenten dat ik in een coaching zit met een cliënt en zie dat zij levensveranderende inzichten krijgt zijn voor mij goud waard, dan voel ik waarvoor ik doe wat ik doe. 

Ik ben zo dankbaar voor het pad dat ik de afgelopen jaren heb gevolgd, dit is het pad naar binnen, door mijn binnenwereld, door angsten, door uitdagingen, door die beerput, door de creatiehonger en door mijn passie... en ik wil het nog lang blijven volgen! 

Ik hoop dat heel veel vrouwen door de powervrouwen training ook hun eigen pad vinden en daardoor innerlijke rust, creativiteit en een stevig gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen vinden...

dat is mijn missie! 

Daar gaat ie dan.... Een stukje voor LinkedIn schrijven. 

Ik vind het best lastig want ja, ook ik word lekker beïnvloed door de taal die ik daar lees, of beter gezegd hoe ik het interpreteer, want dit is dus gewoon mijn innerlijke criticus die haar best doet om me met de grond gelijk te maken... 

Maar ik denk dus dat ik die taal niet beheers en dus heb ik het gevoel dat ik me niet vrij kan uiten op dit platform. 

Grappig genoeg leer ik vrouwen in mijn coaching en trainingen juist de wereld tegemoet te treden vanuit een stevig gevoel van eigenwaarde en authenticiteit. 

Waarom kost mij dat dan zo veel moeite? 

Op andere social media, of in mijn dagelijkse leven, heb ik daar helemaal geen last van, durf ik me kwetsbaar op te stellen en kost het me ook geen moeite om mezelf te laten zien. 

Misschien komt het omdat LinkedIn, of in ieder geval de communicatie op LinkedIn zo mannelijk voelt voor mij- en ik me juist niet wil confirmeren aan die mannelijke manier van communiceren. 

Plus, ik voel me op dit moment kwetsbaar omdat ik een nieuwe training ga lanceren- dus wat doe ik dan? 

Ik duik in mijn eigen processen, ga uitzoeken waar mijn weerstanden zitten en werk ze weg. 

Kwetsbaarheid wordt nog steeds vaak genoeg gezien als zwakte,

terwijl het voor mij juist zo krachtig is. Je kwetsbaar opstellen vergt moed en gewoon lef, daar moet je een vrouw met tieten voor zijn!   

(Ik geef daar ook maar mijn eigen draai aan...) 

Ik lees op het moment het boek van Brene Brown;

De kracht van kwetsbaarheid

en daarin staat dit zinnetje die het voor mij heel mooi opsomt;

Grote moed begint bij betrokkenheid tonen en onszelf laten zien. 

Dus bij deze... lieve lezers op LinkedIn....

Here i come! 

Voel je vooral vrij om te reageren als je ook soortgelijke gevoelens ervaart... of juist niet, en wat jij doet om hiermee om te gaan!

grote moed begint met

betrokkenheid tonen

en onszelf laten zien